Standardy Ochrony Małoletnich w Lecznicy Stomatologicznej Pryzmat

Standardy Ochrony Małoletnich

 

W Lecznicy Stomatologicznej Pryzmat ul. Dantego Alighieri 1A

01-914 Warszawa

 

Rozdział I

Podstawa prawna i przepisy ogólne

 

Naczelną zasadą wszystkich działań podejmowanych przez członków personelu podmiotu jest działanie dla dobra dziecka i w jego najlepszym interesie. Personel podmiotu traktuje dziecko z szacunkiem oraz w miarę możliwości uwzględnia jego potrzeby.

Niedopuszczalne jest stosowanie przez pracownika wobec dziecka przemocy w jakiejkolwiek formie. Uznajemy szczególną rolę pracowników ochrony zdrowia w identyfikacji przemocy wobec dzieci, reagowaniu na nią i zapewnieniu dziecku bezpieczeństwa.

Podstawą prawną ustanowienia standardów ochrony małoletnich są przepisy ustawy z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym i ochronie małoletnich (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 560).

Realizując te cele, personel podmiotu działa w ramach obowiązującego prawa, przepisów wewnętrznych oraz swoich kompetencji.

Celem wprowadzenia standardów ochrony dzieci w podmiocie jest:

1. Zapewnienie wszystkim dzieciom ochrony przed krzywdzeniem i ustalenie procedur udzielania im wsparcia.
2. Zapewnienie wszystkim pracownikom niezbędnych informacji i kompetencji, aby umożliwić im wywiązanie się z obowiązków w zakresie dbałości o dobro dziecka i ochrony dzieci przed przemocą.
3. Zapewnienie dzieciom oraz ich rodzicom lub opiekunom niezbędnych informacji na temat zasad obowiązujących w podmiocie oraz możliwości uzyskania wsparcia w sytuacji podejrzenia, że dziecko doświadcza krzywdzenia.

Standardy ochrony małoletnich (dalej w skrócie jako „standardy”) określają w szczególności:

• zasady zapewniające bezpieczne relacje między małoletnim a personelem placówki medycznej, a w szczególności zachowania niedozwolone wobec małoletnich;
• zasady i procedurę podejmowania interwencji w sytuacji podejrzenia krzywdzenia lub posiadania informacji o krzywdzeniu małoletniego;
• procedury i osoby odpowiedzialne za składanie zawiadomień o podejrzeniu popełnienia przestępstwa na szkodę małoletniego, zawiadamianie sądu opiekuńczego oraz w przypadku instytucji, które posiadają takie uprawnienia, osoby odpowiedzialne za wszczynanie procedury „Niebieskie Karty”;
• zasady przeglądu i aktualizacji standardów;
• zakres kompetencji osoby odpowiedzialnej za przygotowanie personelu placówki medycznej do stosowania standardów, zasady przygotowania tego personelu do ich stosowania oraz sposób dokumentowania tej czynności;
• zasady i sposób udostępniania rodzicom albo opiekunom prawnym lub faktycznym oraz małoletnim standardów do zaznajomienia się z nimi i ich stosowania;
• osoby odpowiedzialne za przyjmowanie zgłoszeń o zdarzeniach zagrażających małoletniemu i udzielenie mu wsparcia;
• sposób dokumentowania i zasady przechowywania ujawnionych lub zgłoszonych incydentów lub zdarzeń zagrażających dobru małoletniego.
• wymogi dotyczące bezpiecznych relacji między małoletnimi, a w szczególności zachowania niedozwolone;
• zasady korzystania z urządzeń elektronicznych z dostępem do sieci Internet;
• procedury ochrony dzieci przed treściami szkodliwymi i zagrożeniami w sieci Internet oraz utrwalonymi w innej formie;
• zasady ustalania planu wsparcia małoletniego po ujawnieniu krzywdzenia.

 

 

Rozdział II

Objaśnienie terminów

 

1. Placówką medyczną jest Lecznica Stomatologiczna Pryzmat Urszula Soroczyńska ul Dantego 1A, 01-914 Warszawa
2. Pracownikiem Lecznicy Stomatologicznej Pryzmat jest osoba zatrudniona na podstawie umowy o pracę, umowy cywilnoprawnej oraz osoba odbywająca praktyki, wolontariat lub staż.
3. Dzieckiem jest osoba, która nie ukończyła 18 roku życia.
4. Opiekunem dziecka jest osoba uprawniona do reprezentacji dziecka – jego rodzic, opiekun prawny lub rodzic zastępczy.
5. Przez krzywdzenie dziecka należy rozumieć popełnienie czynu zabronionego lub czynu karalnego na szkodę dziecka przez jakąkolwiek osobę, w tym pracownika Lecznicy Stomatologicznej Pryzmat, lub zagrożenie dobra dziecka, w tym jego zaniedbywanie.
6. Krzywdzenie dziecka to każde zachowanie względem dziecka, które stanowi wobec niego czyn zabroniony. Oprócz tego krzywdzeniem jest zaniedbanie (zamierzone lub niezamierzone), działanie lub zaniechanie a także każdy jego rezultat, skutkujący naruszeniem praw, swobody, dóbr osobistych dziecka i zakłóceniem jego rozwoju.

Wyróżnia się następujące, podstawowe formy krzywdzenia:

1. Przemoc fizyczna wobec dziecka. Jest to działanie bądź zaniechanie wskutek którego dziecko doznaje faktycznej fizycznej krzywdy lub jest na nią potencjalnie zagrożone. Krzywda stanowi rezultat działania bądź zaniechania ze strony rodzica, opiekuna, osoby odpowiedzialnej za dziecko, posiadającej nad nim władzę lub takiej, której ufa. O przemocy fizycznej mówimy zarówno w wymiarze jednorazowym, jak i powtarzającym się.

 

1. Przemoc psychiczna wobec dziecka. Jest to przewlekła, nie fizyczna, szkodliwa interakcja pomiędzy dzieckiem a osobą za nie odpowiedzialną lub osobą, której dziecko ufa. Tak jak w przypadku przemocy fizycznej obejmuje zarówno działania, jak i zaniechania. Do przejawów przemocy psychicznej zaliczamy m.in.:

– niedostępność emocjonalną,

– zaniedbywanie emocjonalne,

– relację z dzieckiem opartą na wrogości, obwinianiu, oczernianiu, odrzucaniu,

– nieodpowiednie rozwojowo lub niekonsekwentne interakcje z dzieckiem

– niedostrzeganie lub nieuznawanie indywidualności dziecka,

– niedostrzeganie lub nieuznawanie granic psychicznych między dzieckiem a osobą odpowiedzialną,

– nieodpowiednią socjalizację, demoralizację,

– sytuacje, w których dziecko jest świadkiem przemocy.

1. Przemoc seksualna wobec dziecka (wykorzystywanie seksualne dziecka). Jest to angażowanie dziecka poprzez osobę dorosłą lub inne dziecko w aktywność seksualną. Dotyczy sytuacji gdy nie dochodzi do kontaktu fizycznego (np. ekshibicjonizm, molestowanie werbalne – np. prowadzenie rozmów o treści seksualnej nieadekwatnej do wieku dziecka, komentowanie w sposób seksualny wyglądu i zachowania dziecka, zachęcanie do kontaktu z treściami pornograficznymi, grooming – strategie nie seksualnego uwodzenia dziecka z intencją nawiązania kontaktu seksualnego w przyszłości) i gdy do takiego kontaktu dochodzi (sytuacje takie jak: dotykanie dziecka, zmuszanie dziecka do dotykania ciała sprawcy, stosunek seksualny). Każda czynność seksualna podejmowana z dzieckiem przed ukończeniem 15 roku życia jest przestępstwem. W przypadku dzieci mówimy o wykorzystaniu seksualnym, kiedy między wykorzystującym (dorosły, inne dziecko) a wykorzystywanym (dziecko) z uwagi na wiek lub stopień rozwoju zachodzi relacja siły, opieki czy zależności. Do innej formy wykorzystywania seksualnego dzieci zalicza się wyzyskiwanie seksualne np. wykorzystanie dziecka lub jego wizerunku do tworzenia materiałów przedstawiających seksualne wykorzystywanie tzw. CSAM (na przykład z wykorzystaniem oprogramowania). Jest to jakiekolwiek: faktyczne lub usiłowane nadużycie podatności dziecka na zagrożenia, przewagi sił lub zaufania – w celu seksualnym. Wyzysk seksualny obejmuje (chociaż nie jest to konieczne) czerpanie zysków finansowych, społecznych lub politycznych z wykorzystania seksualnego. Szczególne zagrożenie wyzyskiem seksualnym ma miejsce podczas kryzysów humanitarnych. Zagrożenie wyzyskiem seksualnym dotyczy zarówno samych dzieci, jak i opiekunów tych dzieci, mogących paść ofiarą wyzysku.

Zaniedbywanie dziecka. Jest to chroniczne lub incydentalne niezaspokajanie fizycznych i psychicznych potrzeb dziecka. Może przyjmować formę nierespektowania praw dziecka, co w rezultacie prowadzi do zaburzeń w jego zdrowiu i/lub rozwoju. Do zaniedbywania dziecka dochodzi w relacjach dziecka z osobą zobowiązaną do opieki, wychowania, troski i ochrony.

Przemoc rówieśnicza (nękanie rówieśnicze). Przemoc rówieśnicza ma miejsce gdy dziecko doświadcza różnych form nękania ze strony rówieśników. Dotyczy działań bezpośrednich lub z użyciem technologii komunikacyjnych (np. za pośrednictwem Internetu i telefonów komórkowych). Przemoc rówieśniczą obserwujemy, gdy szkodliwe działanie ma na celu wyrządzenie komuś przykrości lub krzywdy (intencjonalność), ma charakter systematyczny (powtarzalność), a sprawcy bądź grupa sprawców mają przewagę nad pokrzywdzonym. Obejmuje:

– przemoc werbalną (np. przezywanie, dogadywanie, ośmieszanie, zastraszanie),

– przemoc relacyjną (np. wykluczenie z grupy, ignorowanie, nastawianie innych przeciwko osobie, szantaż),

– przemoc fizyczną (np. pobicie, kopanie, popychanie, szarpanie),

– przemoc materialną (np. kradzież, niszczenie przedmiotów),

– cyberprzemoc/przemoc elektroniczną (np. złośliwe wiadomości w komunikatorach, wpisy w serwisie społecznościowym, rozpowszechnianie  zdjęć lub filmów ośmieszających ofiarę za pośrednictwem Internetu bądź urządzeń telekomunikacyjnych),

– wykorzystanie seksualne – dotykanie intymnych części ciała lub nakłanianie/zmuszanie do stosunku płciowego lub innych czynności seksualnych przez rówieśnika,

– przemoc uwarunkowaną normami i stereotypami związanymi z płcią (np. przemoc w relacjach romantycznych między rówieśnikami).

 

Rozdział III

Personel placówki medycznej

 

1. Placówka medyczna przed nawiązaniem z osobą stosunku pracy lub przed dopuszczeniem osoby do innej działalności związanej z leczeniem, świadczeniem porad psychologicznych lub opieką nad małoletnimi uzyskuje informacje, czy dane tej osoby są zamieszczone w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym z dostępem ograniczonym lub w Rejestrze osób, w stosunku do których Państwowa Komisja do spraw przeciwdziałania wykorzystaniu seksualnemu małoletnich poniżej lat 15 wydała postanowienie o wpisie w Rejestrze.
2. Osoba, o której mowa w punkcie 1, przed nawiązaniem z osobą stosunku pracy lub przed dopuszczeniem osoby do innej działalności związanej z leczeniem, świadczeniem porad psychologicznych lub opieką nad małoletnimi, przedkłada placówce medycznej  informację z Krajowego Rejestru Karnego w zakresie przestępstw określonych w rozdziale XIX i XXV Kodeksu karnego, w art. 189a i art. 207 Kodeksu karnego oraz w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii (Dz.U. z 2023 r. poz. 1939), lub za odpowiadające tym przestępstwom czyny zabronione określone w przepisach prawa obcego.
3. Osoba, o której mowa w punkcie 1, posiadająca obywatelstwo innego państwa niż Rzeczpospolita Polska, ponadto przedkłada placówce medycznej informację z rejestru karnego państwa obywatelstwa uzyskiwaną do celów działalności zawodowej lub wolontariackiej związanej z kontaktami z dziećmi.
4. Osoba, o której mowa w punkcie 1, składa placówce medycznej oświadczenie o państwie lub państwach, w których zamieszkiwała w ciągu ostatnich 20 lat, innych niż Rzeczpospolita Polska i państwo obywatelstwa, oraz jednocześnie przedkłada pracodawcy lub innemu organizatorowi informację z rejestrów karnych tych państw uzyskiwaną do celów działalności zawodowej lub wolontariackiej związanej z kontaktami z dziećmi.
5. Jeżeli prawo państwa, o którym mowa w punkcie 3 lub 4, nie przewiduje wydawania informacji do celów działalności zawodowej lub wolontariackiej związanej z kontaktami z dziećmi, przedkłada się informację z rejestru karnego tego państwa.
6. W przypadku gdy prawo państwa, z którego ma być przedłożona informacja, o której mowa w punktach 3-5, nie przewiduje jej sporządzenia lub w danym państwie nie prowadzi się rejestru karnego, osoba, o której mowa w punkcie 1, składa placówce medycznej oświadczenie o tym fakcie wraz z oświadczeniem, że nie była prawomocnie skazana w tym państwie za czyny zabronione odpowiadające przestępstwom określonym w rozdziale XIX i XXV Kodeksu karnego, w 189ai  207 Kodeksu karnego oraz w ustawie z dnia 29 lipca 2005 r. o przeciwdziałaniu narkomanii oraz nie wydano wobec niej innego orzeczenia, w którym stwierdzono, iż dopuściła się takich czynów zabronionych, oraz że nie ma obowiązku wynikającego z orzeczenia sądu, innego uprawnionego organu lub ustawy stosowania się do zakazu zajmowania wszelkich lub określonych stanowisk, wykonywania wszelkich lub określonych zawodów albo działalności, związanych z wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem, leczeniem, świadczeniem porad psychologicznych, rozwojem duchowym, uprawianiem sportu lub realizacją innych zainteresowań przez małoletnich, lub z opieką nad nimi.
7. Oświadczenia, o których mowa w punktach 4 i 6, składane są pod rygorem odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. Składający oświadczenie jest obowiązany do zawarcia w nim klauzuli następującej treści: „Jestem świadomy odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia”. Klauzula ta zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.
8. Informacje, o których mowa w punkcie 1, placówka medyczna utrwala w formie wydruku i załącza do akt osobowych pracownika albo dokumentacji dotyczącej osoby dopuszczonej do działalności związanej z leczeniem, świadczeniem porad psychologicznych lub opieką nad małoletnimi. Informacje oraz oświadczenia, o których mowa w punktach 2-5 placówka medyczna załącza do akt osobowych pracownika albo dokumentacji dotyczącej osoby dopuszczonej do takiej działalności.
9. Wykonanie obowiązków, o których mowa w punktach 1-8, nie jest wymagane przed dopuszczeniem do działalności związanej z wychowaniem, edukacją, wypoczynkiem, leczeniem, świadczeniem porad psychologicznych, rozwojem duchowym, uprawianiem sportu lub realizacją innych zainteresowań przez małoletnich, lub z opieką nad nimi, członka rodziny małoletniego, lub osoby znanej osobiście rodzicowi małoletniego albo przedstawicielowi ustawowemu małoletniego, gdy jest ona wykonywana w stosunku do małoletniego dziecka, którego rodzic albo przedstawiciel ustawowy są dopuszczającymi do działalności.
10. Przez członka rodziny, o którym mowa w punkcie9, należy rozumieć osobę spokrewnioną albo osobę niespokrewnioną, pozostającą w faktycznym związku oraz wspólnie zamieszkującą i gospodarującą.
11. Przed zatrudnieniem danej osoby w podmiocie lub nawiązaniem współpracy w innej formie i powierzeniem jej obowiązków polegających na pracy z dzieckiem należy ustalić kwalifikacje tej osoby oraz podjąć działania w celu ustalenia czy posiada kompetencje do pracy z dzieckiem oraz wykluczyć ryzyko wystąpienia z jej strony zagrożenia dla dobra dziecka i zagrożenia jego bezpieczeństwa.
12. W trakcie rekrutacji należy uzyskać:
13. a) dane osobowe kandydata, takie jak imię (imiona) i nazwisko, datę urodzenia, dane kontaktowe, potwierdzone sprawdzeniem dokumentu tożsamości;
14. b) informacje dotyczące:

– wykształcenia kandydata/kandydatki;

– kwalifikacji zawodowych kandydata/kandydatki;

– przebiegu dotychczasowego zatrudnienia kandydata/kandydatki.

13. W celu uzyskania dodatkowych informacji o kandydatce/kandydacie podmiot może wystąpić do niego/do niej o przedstawienie referencji z poprzednich miejsc zatrudnienia (od poprzedniego pracodawcy) lub wskazanie kontaktu w celu pozyskania referencji. Nieprzedłożenie ww. dokumentu nie może wywoływać negatywnych konsekwencji dla kandydata lub kandydatki.
14. Ponadto osoba przyjęta na stanowisko związane z pracą z dziećmi musi bezwzględnie podpisać oświadczenie o zapoznaniu się ze standardami ochrony małoletnich i zobowiązaniu do jej przestrzegania – stanowiące Załącznik nr 1.
15. Oświadczenia zostają włączone do akt osobowych pracownika, a w przypadku ich braku dołączone do umowy cywilnoprawnej.
16. Brak zgody na podpisanie któregokolwiek dokumentu wymienionego w punkcie 14 uniemożliwia nawiązanie z tą osobą jakiegokolwiek stosunku prawnego (zawarcie umowy o pracę/współpracy).
17. Członkowie personelu podmiotu posiadają odpowiednią wiedzę i w ramach wykonywanych obowiązków zwracają uwagę na czynniki ryzyka i symptomy krzywdzenia dzieci.
18. Personel podmiotu monitoruje sytuację i dobrostan dziecka.
19. W przypadku zidentyfikowania czynników ryzyka krzywdzenia dziecka personel podmiotu podejmuje działania profilaktyczne w zakresie swoich kompetencji i możliwości, np. podejmuje rozmowę z opiekunami, przekazuje informacje na temat dostępnej oferty wsparcia i motywuje do szukania dla siebie pomocy. Podjęte kroki należy odnotować w dokumentacji dziecka.
20. W sytuacji opisanej w punkcie 19, personel podmiotu omawia sytuację z przełożonym oraz osobą odpowiedzialną za przyjmowanie zgłoszeń o zdarzeniach zagrażających małoletniemu.
21. W podmiocie zapewnia się bezpieczeństwo dziecku, w szczególności przebywającego w nim samodzielnie, poprzez:

– monitorowanie dziecka;

– ograniczanie dostępu do dziecka osób odwiedzających;

– zabezpieczenie przed opuszczeniem podmiotu lub jego wydzielonej części przez dziecko;

– zabezpieczenie przed dostępem do dziecka osób niepowołanych.

 

 

Rozdział IV

Zasady zapewniające bezpieczne relacje między małoletnim a personelem placówki medycznej, a w szczególności zachowania niedozwolone wobec małoletnich

 

1. Obowiązującą zasadą podejmowania czynności przez pracowników placówki medycznej wobec małoletniego jest działanie dla dobra dziecka i w jego interesie.
2. Podczas wykonywanych czynności wobec małoletniego, pracownicy traktują dziecko z szacunkiem, uwzględniają jego godność, potrzeby oraz prawo do prywatności.
3. Pracownicy powinni podczas kontaktu z małoletnimi kierować się empatią i życzliwością.
4. Pracownicy podczas kontaktu z małoletnimi powinni zwracać szczególną uwagę na potrzeby dzieci z niepełnosprawnościami oraz dzieci ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi.
5. Niedopuszczalnym jest stosowanie wobec dziecka przemocy. Nie wolno krzyczeć na dziecko, w sytuacji innej niż wynikająca z zagrożenia bezpieczeństwa dziecka lub innych dzieci.
6. Dziecka nie wolno lekceważyć go, ani upokarzać.
7. Podczas udzielania świadczeń zdrowotnych, wykonywania czynności pielęgnacyjnych i higienicznych, pracownicy ograniczają kontakt fizyczny z dzieckiem do minimum niezbędnego do udzielenia tych świadczeń/wykonania czynności.
8. Dziecku przysługuje informacja o stanie zdrowia, sposobie leczenia oraz informacje o udzielanym świadczeniu zdrowotnym. Dziecku należy przekazać informacje zgodne z prawdą, prostym językiem, dostosowanym do jego wieku i poziomu rozwoju dziecka.
9. Dziecko należy poinformować, że podczas i/lub po udzieleniu świadczenia zdrowotnego może odczuwać ból.
10. Dziecko należy poinformować, że w sytuacji, gdy czuje się niekomfortowo, powinno zgłosić to pracownikowi placówki medycznej i oczekiwać ze strony placówki medycznej pomocy/reakcji.
11. Pracownikom nie wolno utrwalać wizerunku dziecka dla potrzeb prywatnych.
12. Placówka medyczna nie może utrwalać wizerunku dziecka bez zgody opiekuna za wyjątkiem, gdy utrwalenie to będzie stanowiło niezbędną część dokumentacji medycznej.
13. Pracownikom nie wolno przyjmować prezentów, ani pieniędzy od dzieci lub ich opiekunów.
14. Pracownikowi nie wolno nawiązywać zażyłych relacji z dzieckiem lub jego opiekunem, a także nie wolno zachowywać się w sposób mogący sugerować istnienia takiej zażyłości.
15. Nie wolno zachowywać się niestosownie w obecności dziecka, w szczególności nie można w obecności dziecka stosować słów i gestów wulgarnych, obraźliwych lub nawiązujących do aktywności seksualnej oraz stosować przemocy.
16. Nie wolno nawiązywać z dzieckiem jakichkolwiek relacji romantycznych lub seksualnych ani składać mu propozycji o nieodpowiednim charakterze.
17. Nie wolno proponować dzieciom alkoholu, wyrobów tytoniowych ani nielegalnych substancji, a także zażywać ich w obecności dziecka.

 

Rozdział V

Zasady i procedura podejmowania interwencji w sytuacji podejrzenia krzywdzenia lub posiadania informacji o krzywdzeniu małoletniego

 

1. Pracownik podejrzewający możliwość krzywdzenia małoletniego lub po uzyskaniu od małoletniego informacji o jego krzywdzeniu, niezwłocznie podejmuje interwencję i zatrzymuje krzywdzenie małoletniego.
2. Z podjętej interwencji pracownik sporządza protokół.
3. Protokół zawiera:

– datę i miejsce sporządzenia dokumentu,

– dane małoletniego, wobec którego zachodzi podejrzenie krzywdzenia lub krzywdzenie małoletniego,

– dane osoby/osób podejrzanych o krzywdzenie małoletniego,

– datę, miejsce oraz opis rodzaju krzywdzenia lub jego podejrzenia,

– datę, miejsce i opis udzielonej pomocy,

– informację o powiadomionych osobach i instytucjach o krzywdzeniu małoletniego lub podejrzeniu jego krzywdzenia,

– informację o spotkaniu z opiekunem małoletniego i poinformowaniu go o krzywdzeniu małoletniego/ podejrzeniu krzywdzenia,

– imię, nazwisko oraz podpis osoby sporządzającej raport.

4. Pracownik zawiadamia o interwencji koordynatora ds. ochrony małoletnich.
5. Koordynator ds. ochrony małoletnich niezwłocznie izoluje małoletniego od potencjalnego sprawcy krzywdzenia oraz zawiadamia o krzywdzeniu lub jego podejrzeniu policję oraz kierownika placówki medycznej.
6. Koordynator ds. ochrony małoletnich zawiadamia rodziców o krzywdzeniu małoletniego lub podejrzeniu krzywdzenia małoletniego.
7. Jeżeli potencjalnym sprawcą krzywdzenia małoletniego jest jego opiekun, koordynator ds. ochrony małoletnich zawiadamia właściwe instytucje – policję, sąd rodzinny oraz ośrodek pomocy społecznej.
8. Po ujawnieniu krzywdzenia małoletniego lub podejrzenia krzywdzenia, małoletniemu udziela się pomocy psychologicznej.

 

Rozdział VI

Procedury i osoby odpowiedzialne za składanie zawiadomień o podejrzeniu popełnienia przestępstwa na szkodę małoletniego, zawiadamianie sądu opiekuńczego oraz w przypadku instytucji, które posiadają takie uprawnienia, osoby odpowiedzialne za wszczynanie procedury „Niebieskiej Karty”

 

1. Koordynator ds. ochrony małoletnich jest odpowiedzialny za:

– składanie zawiadomień o podejrzeniu popełnienie przestępstwa na szkodę małoletniego,

– zawiadomienie sądu opiekuńczego,

– wszczęcie procedury „Niebieskiej Karty”.

2. Po przeanalizowaniu sytuacji, koordynator ds. ochrony małoletnich, zawiadamia w jego ocenie, instytucje właściwe.
3. Koordynator ds. ochrony małoletnich zabezpiecza dowody wskazujące na krzywdzenie małoletniego lub podejrzenie jego krzywdzenia poprzez m.in. zabezpieczenie monitoringu, sporządzenie notatki służbowej.
4. Koordynator ds. ochrony małoletnich jest odpowiedzialny za przekazywanie informacji o podjętej interwencji do kierownika placówki medycznej oraz monitoruje rejestrację o informacji o podjętej interwencji w Rejestrze Zdarzeń Podejrzenia Krzywdzenia lub Krzywdzenia Małoletnich w Lecznicy Stomatologicznej Pryzmat 01-914 Warszawa ul. Dantego1A.

 

Rozdział VII

Szczegółowe procedury interwencji w

przypadku zagrożenia bezpieczeństwa dziecka

 

1. Zasady ogólne
2. Procedury interwencji mają za cel wspierać członków personelu w realizowaniu prawnego i społecznego obowiązku reagowania w sytuacji podejrzenia krzywdzenia dziecka.
3. Personel wykonujący zawody medyczne pełni jedną z najważniejszych ról w procesie rozpoznawania krzywdzenia dziecka.
4. Celem interwencji jest zatrzymanie krzywdzenia dziecka i zapewnienie mu bezpieczeństwa.
5. Fakt zidentyfikowania objawów mogących świadczyć o krzywdzeniu dziecka – pacjenta podlega obowiązkowemu odnotowaniu w dokumentacji medycznej.
6. Naruszenie obowiązku reagowania w sytuacjach podejrzenia krzywdzenia dziecka może zostać uznane za ciężkie naruszenie obowiązków pracowniczych lub kontraktowych i jako takie prowadzić do rozwiązania umowy z osobą dopuszczającą się tego naruszenia.

 

1. Kwalifikacja zagrożeń
2. Na potrzeby niniejszego dokumentu przyjęto następującą kwalifikację zagrożenia bezpieczeństwa dzieci:

• popełniono przestępstwo na szkodę dziecka, np. wykorzystanie seksualne, znęcanie się nad dzieckiem;
• doszło do innej formy krzywdzenia, niebędącej przestępstwem, takiej jak np. krzyk, kary fizyczne, poniżanie;
• doszło do zaniedbania potrzeb życiowych dziecka (np. związanych z żywieniem, higieną czy zdrowiem).

2. W każdym przypadku podejrzenia, że dziecko jest krzywdzone należy zadbać o bezpieczeństwo dziecka i odseparować je od osoby podejrzewanej o krzywdzenie.
3. Członek personelu, który podejrzewa, że dziecko jest krzywdzone ma obowiązek sporządzenia notatki służbowej i przekazania jej osobie wyznaczonej przez kierownictwo odpowiedzialnej za przyjęcie zgłoszenia.
4. W przypadku podejrzenia, że dziecko jest krzywdzone, należy powiadomić opiekuna dziecka, a w sytuacji gdy osoba podejrzewaną o krzywdzenie jest opiekun dziecka, należy powiadomić niekrzywdzącego opiekuna.
5. W przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka ze strony ze strony innego dziecka, należy powiadomić również opiekuna dziecka krzywdzącego.
6. Interwencja prowadzona jest osobę wyznaczoną przez kierownictwo do podejmowania interwencji, w zależności od sytuacji i potrzeby we współpracy z kierownictwem, osobą dokonującą zgłoszenia, innymi osobami odpowiedzialnymi za wdrażanie, realizowanie, upowszechnianie i monitorowanie standardów ochrony dzieci, lub innymi osobami zatrudnionymi w podmiocie, np. psychologiem.
7. Procedura interwencji w przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka przyjęta w podmiocie uwzględnia obowiązki określone w przepisach prawa, w tym przepisy art. 240 Kodeksu karnego, art.12 Ustawy o przeciwdziałaniu przemocy domowej oraz art. 572 Kodeksu postępowania cywilnego.
8. Wszystkie osoby, które w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych powzięły informację o krzywdzeniu dziecka lub informacje z tym związane, są zobowiązane do zachowania poufności, wyłączając informacje przekazywane uprawnionym instytucjom w ramach działań interwencyjnych.
9. Każde zgłoszenie podejrzenia krzywdzenia dziecka oraz przebieg każdej interwencji dokumentuje się w sposób ustalony w podmiocie. Podmiot jest zobowiązany do dostosowania procedur funkcjonujących w podmiocie lub przyjęcia procedury.
10. Po ujawnieniu przez dziecko krzywdzenia lub w sytuacji podejrzenia, że dziecko jest krzywdzone, osoba odpowiedzialna za organizację i udzielanie wsparcia dziecku opracowuje plan wsparcia dziecka.

 

III. Postępowanie w przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka ze strony rodzica, opiekuna lub innych bliskich dorosłych

1. W przypadku podejrzenia, że życie dziecka jest zagrożone lub grozi mu ciężki uszczerbek na zdrowiu z uwagi na stosowanie wobec niego przemocy domowej, a w rodzinie są lub mogą być inne dzieci narażone na krzywdzenie, należy niezwłocznie poinformować Policję i pogotowie, jeśli to konieczne, dzwoniąc pod numer 112. Poinformowania służb dokonuje członek Personelu, który pierwszy powziął informację o zagrożeniu.
2. W przypadku podejrzenia, że dziecko doświadcza przemocy z uszczerbkiem na zdrowiu, wykorzystania seksualnego lub/i zagrożone jest jego życie, należy niezwłocznie poinformować Policję i pogotowie, jeśli to konieczne, dzwoniąc pod numer 112. Poinformowania służb dokonuje członek Personelu, który pierwszy powziął informację o zagrożeniu.
3. W przypadku podejrzenia, że opuszczenie przez dziecko podmiotu w towarzystwie opiekuna będzie godziło w dobro dziecka, w tym zagrażało jego bezpieczeństwu, osoba odpowiedzialna za podejmowanie interwencji może podjąć decyzję o opóźnieniu wypisania dziecka z podmiotu i niezwłocznie wystąpić do sądu rodzinnego o wydanie odpowiednich zarządzeń opiekuńczych.
4. W przypadku podejrzenia popełnienia przestępstwa na szkodę dziecka należy sporządzić pisemne zawiadomienia, opisujące najbardziej dokładnie zdarzenie, ze wskazaniem danych pokrzywdzonego (imię, nazwisko, adres, PESEL) i potencjalnego sprawcy (co najmniej imię i nazwisko i inne dane umożliwiające identyfikację, np. relacja do dziecka – ojciec, matka, miejsce zamieszkania albo miejsce pracy lub nauki) i przesłać je do najbliższej jednostki Policji lub prokuratury.
5. W przypadku, gdy dziecko doznaje innej formy krzywdzenia, niż popełnienie przestępstwa na jego szkodę ze strony rodziców, opiekunów prawnych lub innych domowników:

– gdy zachowanie wobec dziecka stanowi przemoc domową – (przez co należy rozumieć jednorazowe albo powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie, wykorzystujące przewagę fizyczną, psychiczną lub ekonomiczną, naruszające prawa lub dobra osobiste osoby doznającej przemocy domowej, w szczególności narażające tę osobę na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia, naruszające jej godność, nietykalność cielesną lub wolność, w tym seksualną, powodujące szkody na jej zdrowiu fizycznym lub psychicznym, wywołujące u tej osoby cierpienie lub krzywdę) należy wszcząć procedurę Niebieskiej Karty poprzez przesłanie formularza „Niebieska Karta – A” do przewodniczącego zespołu interdyscyplinarnego właściwego ze względu na zamieszkanie osoby doznającej przemocy domowej  w terminie 5 dni,

– gdy zachowanie nie stanowi przemocy domowej, a dziecko doświadcza np. zaniedbania lub relacje w rodzinie są w inny sposób nieprawidłowe (np. rodzice są niewydolni wychowawczo) – należy wystąpić do sądu rodzinnego o wgląd w sytuację rodziny

6. W przypadku, gdy doszło do zaniedbania potrzeb życiowych dziecka lub doszło do innego zagrożenia dobra dziecka ze strony rodziców lub opiekunów prawnych należy wystąpić do sądu rodzinnego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania dziecka o wgląd w sytuację dziecka.
7. Postępowanie w przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka ze strony członka personelu podmiotu lub innej osoby dorosłej
8. W przypadku podejrzenia, że dziecko doświadcza przemocy z uszczerbkiem na zdrowiu, wykorzystania seksualnego lub/i zagrożone jest jego życie, należy niezwłocznie poinformować Policję i pogotowie, jeśli to konieczne, dzwoniąc pod numer 112. Poinformowania służb dokonuje członek Personelu, który pierwszy powziął informację o zagrożeniu.
9. W przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka ze strony członka personelu należy niezwłocznie odsunąć tę osobę od wszelkich form kontaktu z dziećmi, aż do czasu wyjaśnienia sprawy.
10. W przypadku wszczęcia postępowania karnego przeciwko członkowi personelu w związku z popełnieniem przestępstwa przeciwko dziecku należy bezwzględnie i natychmiastowo odsunąć tę osobę od wszelkich form kontaktu z dziećmi aż do czasu prawomocnego zakończenia postępowania.
11. Jeżeli zgłoszono krzywdzenie ze strony osoby wyznaczonej do prowadzenia interwencji, do przyjmowania zgłoszeń lub odpowiedzialnej za standardy ochrony dzieci, wówczas interwencja prowadzona jest przez kierownictwo podmiotu lub inną osobę wskazaną przez kierownictwo.
12. Jeżeli zgłoszono podejrzenie krzywdzenia dziecka przez osobę z kierownictwa podmiotu, wówczas osoba odpowiedzialna za standardy ochrony dziecka w podmiocie powiadamia o zgłoszeniu organ nadzorujący podmiot, a osoba odpowiedzialna za podejmowanie interwencji następnie podejmuje odpowiednią interwencję.
13. Interwencja w przypadku podejrzenia popełnienia przestępstwa na szkodę dziecka polega na sporządzeniu pisemnego zawiadomienia, opisującego najbardziej dokładnie zdarzenie, ze wskazaniem danych pokrzywdzonego (imię, nazwisko, adres, PESEL) i potencjalnego sprawcy (co najmniej imię i nazwisko i inne dane umożliwiające identyfikację) przesłaniu go do najbliższej jednostki Policji lub prokuratury.
14. W przypadku, gdy dziecko doznaje innej formy krzywdzenia, niż popełnienie przestępstwa na jego szkodę ze strony członka personelu:
15. W sytuacji, gdy zachowanie było jednorazowe i o niewielkiej intensywności wkroczenia w dobra dziecka przełożony/inna osoba wskazana przez kierownictwo przeprowadza rozmowę dyscyplinującą z członkiem personelu,
16. W sytuacji gdy naruszenie dobra dziecka jest znaczne, w szczególności gdy doszło do dyskryminacji lub naruszenia godności dziecka, rekomenduje się rozwiązanie stosunku prawnego z osobą, która dopuściła się krzywdzenia. Jeżeli członek Personelu, który dopuścił się krzywdzenia, nie jest bezpośrednio zatrudniony przez Lecznicę Stomatologiczną Pryzmat, lecz przez podmiot trzeci wówczas należy zarekomendować zawieszenie współpracy z tą osobą, a w razie potrzeby rozwiązać umowę z organizacją lub instytucją współpracującą.
17. W przypadku znacznego naruszenia dobra dziecka przez członka personelu, osoba odpowiedzialna za standardy przeprowadza wewnętrzne postępowanie w celu wyjaśnienia zdarzenia, określa kroki zapobiegające wystąpieniu takich sytuacji w przyszłości (np. aktualizacja standardów, obowiązkowe szkolenie, ) i nadzoruje ich realizację.
18. W przypadku nie zastosowania się Personelu do standardów pomimo ewidentnych objawów przemocy wobec dziecka należy podjąć działania mające na celu ukaranie pracownika oraz ponowne jego przeszkolenie.

 

1. Postępowanie w przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka ze strony ze strony innego dziecka
2. W przypadku podejrzenia krzywdzenia dziecka przez inne dziecko przebywające w podmiocie (np. na zajęciach grupowych), w miarę możliwości i w sposób dostosowany do specyfiki podmiotu, należy przeprowadzić rozmowę z dzieckiem podejrzewanym o krzywdzenie oraz jego opiekunami, a także oddzielnie z dzieckiem poddawanym krzywdzeniu i jego opiekunami. Ponadto należy porozmawiać z innymi osobami mającymi wiedzę o zdarzeniu. W trakcie rozmów należy dążyć do ustalenia przebiegu zdarzenia, a także wpływu zdarzenia na zdrowie psychiczne i fizyczne dziecka krzywdzonego. Ustalenia są spisywane na notatce służbowej. Dla dziecka krzywdzącego oraz krzywdzonego sporządza się oddzielne notatki.
3. W przypadku podejrzenia, że dziecko doświadcza przemocy z uszczerbkiem na zdrowiu, wykorzystania seksualnego lub/i zagrożone jest jego życie, należy niezwłocznie poinformować Policję i pogotowie, jeśli to konieczne, dzwoniąc pod numer 112. Poinformowania służb dokonuje członek Personelu, który pierwszy powziął informację o zagrożeniu.
4. Interwencja w przypadku podejrzenia popełnienia przestępstwa na szkodę dziecka przez inne dziecko polega na sporządzeniu pisemnego zawiadomienia, opisującego najbardziej dokładnie zdarzenie, ze wskazaniem danych pokrzywdzonego (imię, nazwisko, adres, PESEL) i potencjalnego sprawcy (co najmniej imię i nazwisko i inne dane umożliwiające identyfikację) przesłaniu go do najbliższej jednostki Policji lub prokuratury. W przypadku popełnienia czynu karalnego na szkodę dziecka przez osobę w wieku powyżej 10 roku życia i poniżej 17 roku życia także należy sporządzić pisemne zawiadomienie. W przypadku popełnienia czynu karalnego przez dziecko poniżej 10 roku życia na szkodę innego dziecka należy wystąpić do sądu rodzinnego właściwego ze względu na zamieszkanie dziecka o wgląd w sytuację dziecka krzywdzącego.
5. W przypadku, gdy dziecko doznaje innej formy krzywdzenia, niż popełnienie przestępstwa na jego szkodę ze strony innego dziecka należy wystąpić do sądu rodzinnego właściwego ze względu na zamieszkanie dziecka o wgląd w sytuację dziecka krzywdzącego.
6. W przypadku, gdy dziecko doznaje przemocy ze strony dziecka – członka rodziny (rodzeństwo, dalsza rodzina) można wszcząć procedurę Niebieskiej Karty w stosunku do opiekuna, który nie reaguje na krzywdzenie dziecka.

 

1. Plan wsparcia dziecka
2. Wobec dziecka, które doświadczyło krzywdzenia osoba odpowiedzialna za udzielanie wsparcia dziecku opracowuje plan wsparcia.
3. Plan wsparcia powinien uwzględniać indywidualną sytuację dziecka, m.in. jego wiek, samopoczucie/obrażenia, charakter zdarzenia do jakiego doszło, sytuację rodzinną i zawierać wskazania dotyczące podjęcia przez podmiot działań, których celem jest zapewnienie dziecku bezpieczeństwa i poprawa jego dobrostanu, określenie źródła zagrożenia/krzywdzenia (opiekun lub inna osoba dorosła, personel podmiotu, inne dziecko), określenie czy istnieje zagrożenie dla wypisu dziecka.np.: sposoby odizolowania dziecka od sprawców krzywdzenia; wsparcie, jakie podmiot może zaoferować dziecku; przyjrzenie się czynnikom ryzyka krzywdzenia i podjęcie działań profilaktycznych; skierowanie dziecka i/lub jego opiekunów do specjalistycznej placówki pomocy dziecku, jeżeli istnieje taka potrzeba.
4. Plan wsparcia powinien być opracowany w porozumieniu z opiekunami dziecka. W przypadku, gdy opiekun jest osobą krzywdzącą dziecko, wówczas plan należy opracować w porozumieniu z rodzicem niekrzywdzącym lub inną osobą bliską wskazaną przez dziecko.

 

Rozdział VIII

Zasady przeglądu i aktualizacji standardów

 

1. Kierownik placówki medycznej dr Urszula Soroczyńska tel.22 8359464 adres email: pryzmat@lecznicastomatologiczna.pl   pełni funkcję Koordynatora ds. ochrony małoletnich. W czasie nieobecności koordynatora zastępuje asystentka stomatologiczna Weronika Jurkowska-Książek tel. 22 8359464 email: pryzmat@lecznicastomatologiczna.pl

 

 

2. Koordynator ds. ochrony małoletnich:

– regularnie monitoruje znajomość i przestrzeganie przez personel podmiotu przyjętych standardów ochrony dzieci,

– sprawdza i ocenia skuteczność obowiązujących wytycznych i procedur,

– prowadzi rejestr naruszeń standardów  i reaguje na nie,

– proponuje zmiany w standardach mające na celu skuteczną ochronę dzieci przed krzywdzeniem,

– prowadzi dla personelu podmiotu cykliczne szkolenia w zakresie obowiązujących standardów i nie rzadziej niż raz na dwa lata, a także po każdej zmianie jej treści.

3. Raz w roku koordynator ds. ochrony małoletnich przeprowadza wśród pracowników ankietę monitorującą poziom realizacji standardów. W ankiecie pracownicy mogą wskazać propozycję zmian standardów oraz przypadki naruszenia standardów.
4. Koordynator ds. ochrony małoletnich przygotowuje raport dot. monitorowania stosowania standardów w placówce medycznej na podstawie przeprowadzonych ankiet. Raport jest przekazywany kierownikowi placówki medycznej.
5. Do obowiązków koordynatora ds. ochrony małoletnich należy dokonywanie co najmniej raz na dwa lata oceny standardów pod kątem dostosowania ich do aktualnych potrzeb placówki medycznej oraz zgodności z obowiązującymi przepisami prawa. Wnioski z przeprowadzonej oceny, koordynator ds. ochrony małoletnich przedstawia na piśmie kierownikowi placówki medycznej.
6. Na czas nieobecności koordynatora ds. ochrony małoletnich spowodowanej urlopem wypoczynkowym, chorobą lub innym zdarzeniem losowym, kierownik placówki medycznej wyznacza zastępcę koordynatora ds. ochrony małoletnich lub osobiście wykonuje jego obowiązki.

 

Rozdział IX

Zakres kompetencji osoby odpowiedzialnej za przygotowanie personelu placówki do stosowania standardów, zasady przygotowania tego personelu do ich stosowania oraz sposób dokumentowania tej czynności

 

1. Za przygotowanie personelu placówki medycznej do stosowania standardów jest odpowiedzialny Kierownik placówki medycznej wraz z Koordynatorem ds. ochrony małoletnich.
2. Koordynator przeprowadza szkolenie z pracownikami w celu zaznajomienia ich ze standardami ochrony małoletnich obowiązującymi w placówce medycznej.
3. Szkolenie, o którym mowa w ust. 2,  Koordynator ds. ochrony małoletnich jest zobowiązany przeprowadzić do dnia 15 września 2024 r.
4. W przypadku osób zatrudnionych po terminie, w którym zostało przeprowadzone szkolenie lub osób powracających do pracy,  po terminie, w którym zostało przeprowadzone szkolenie,  Koordynator ds. ochrony małoletnich jest zobowiązany przeprowadzić szkolenie, o  którym mowa w ust. 2, przed podjęciem pracy przez te osoby.
5. Znajomość i zaakceptowanie niniejszych standardów ochrony małoletnich pracownicy potwierdzają poprzez podpisanie oświadczenia.
6. Oświadczenia, o których mowa w ust. 5 są załączane do akt osobowych pracownika.
7. Kierownik placówki medycznej wraz z Koordynatorem ds. ochrony małoletnich odpowiada za prawidłowe stosownie art. 21 ustawy z dnia 13 maja 2016 r. o przeciwdziałaniu zagrożeniom przestępczością na tle seksualnym i ochronie małoletnich (t.j. Dz. U. z 2024 r. poz. 560).

 

 

Rozdział X

Zasady i sposób udostępniania rodzicom albo opiekunom prawnym lub faktycznym oraz małoletnim standardów do zaznajomienia się z nimi i ich stosowania

 

1. Standardy ochrony małoletnich w Lecznicy Stomatologicznej Pryzmat w wersji pełnej oraz skróconej są udostępnione na stronie internetowej Lecznicy Stomatologicznej Pryzmat oraz umieszczone w zbiorze informacji dla pacjentów, łatwo dostępne w recepcji w placówce medycznej.
2. Opiekunowie i małoletni są zapoznawani ze standardami poprzez poinformowanie ich o miejscu zamieszczenia standardów.

 

 

Rozdział XI

Osoby odpowiedzialne za przyjmowanie zgłoszeń o zdarzeniach zagrażających małoletniemu i udzielenie mu wsparcia

 

1. Za przyjmowanie zgłoszeń o zdarzeniach zagrażających małoletniemu i udzielenie mu wsparcia jest odpowiedzialny każdy z pracowników.
2. Osobami, które są obowiązane podjąć interwencję w sytuacji krzywdzenia małoletniego lub podejrzenia krzywdzenia małoletniego jest dany pracownik, który powziął informację o krzywdzeniu małoletniego lub podejrzeniu krzywdzenia małoletniego oraz koordynator ds. ochrony małoletnich.
3. Pracownik, który powziął informację o krzywdzeniu małoletniego lub podejrzeniu krzywdzenia małoletniego jest zobowiązany do niezwłocznego udzielenia wsparcia małoletniemu. Wsparcie małoletniemu zostaje także udzielone poprzez zapewnienie pomocy psychologicznej.

 

Rozdział XII

Sposób dokumentowania i zasady przechowywania ujawnionych lub zgłoszonych incydentów lub zdarzeń zagrażających dobru małoletniego

 

1. Osoba podejmująca interwencję sporządza protokół, który zawiera informacje wskazane w Rozdziale V ust. 3 lub korzysta ze wzoru protokołu stanowiącego Załącznik nr 2do niniejszych standardów.
2. W placówce medycznej prowadzony jest rejestr zdarzeń podejrzenia krzywdzenia lub krzywdzenia małoletnich według wzoru  stanowiącego Załącznik nr 3 do niniejszych standardów.
3. Wszelkie dokumenty związane z incydentami i zdarzeniami zagrażającymi dobru małoletniego przechowywane są przez koordynatora ds. ochrony małoletnich w sposób, który uniemożliwia dostęp osobom nieuprawnionym.

 

Rozdział XIII

Wymogi dotyczące bezpiecznych relacji między małoletnimi,
a w szczególności zachowania niedozwolone

 

1. Pracownicy są zobowiązani reagować na każdy, nawet incydentalny przejaw agresji i przemocy między małoletnimi.
2. W przypadku naruszenia bezpieczeństwa w zakresie relacji między małoletnimi, małoletni powinien zgłosić ten fakt pracownikowi.
3. Pracownik jest zobowiązany wdrożyć procedury opisane w niniejszych standardach, w sytuacjach o których mowa w ust. 1 i 2.

 

 

 

 

 

Rozdział XIV

Zasady korzystania z urządzeń elektronicznych z dostępem do sieci Internet

 

1. Placówka medyczna nie zapewnia małoletniemu dostępu do Internetu.
2. Małoletni może korzystać z Internetu na swoim urządzeniu elektronicznym pod nadzorem opiekuna, w czasie, w którym nie są wobec małoletniego udzielane świadczenia zdrowotne.

 

Rozdział XV

Procedury ochrony dzieci przed treściami szkodliwymi i zagrożeniami w sieci Internet oraz utrwalonymi w innej formie

 

W sytuacji podejrzenia skrzywdzenia dziecka z wykorzystaniem nowoczesnych technologii, w tym za pomocą sieci Internet (m.in. poprzez korzystanie przez dziecko ze stron zawierających niebezpieczne treści, upublicznianie wizerunku dziecka w sposób krzywdzący lub ośmieszający go) podejmuje się działania zgodnie z rozdziałem V standardów.

 

Rozdział XVI

Zasady ustalania planu wsparcia małoletniego po ujawnieniu krzywdzenia

 

1. Małoletni, który czuje się pokrzywdzony przez innych zgłasza ten fakt pracownikowi.
2. Wszelkie zauważone przejawy agresji i przemocy, powinny być niezwłocznie przerwane przez pracownika lub inne osoby będące świadkami incydentu.
3. Pracownik po powzięciu informacji dotyczących krzywdzenia małoletniego zawiadamia o tym koordynatora oraz wypełnia protokół interwencji.
4. Koordynator podejmuje niezwłocznie działania mające na celu zniwelowanie przejawów agresji i przemocy, a także wszelkich niewłaściwych zachowań małoletnich we współpracy wg potrzeb z instytucjami, organizacjami udzielającymi pomocy dzieciom i młodzieży, poradniami psychologicznymi oraz specjalistycznymi.

 

 

 

 

 

 

Rozdział XVII

Wejście w życie i zmiana standardów ochrony małoletnich

 

1. Standardy wchodzą w życie z dniem jej ogłoszenia.
2. Udostępnienie standardów w wersji zupełnej oraz skróconej, przeznaczonej dla dzieci następuje w sposób umożliwiający zapoznanie się z nią przez personel podmiotu, dzieci i ich opiekunów poprzez:

• umieszczenie w zbiorze informacji dla pacjentów, łatwo dostępne w recepcji  w placówce medycznej.
• umieszczenie na stronie internetowej,
• przekazanie służbowymi drogami komunikacyjnymi wszystkim członkom personelu i podmiotom współpracującym.

3. Standardy ochrony dzieci w wersji zrozumiałej dla dzieci stanowią Załącznik nr 4 do tego dokumentu.
4. Kierownictwo wprowadza do standardów niezbędne zmiany i ogłasza nowe brzmienie standardów.